وقتی خداوند جن و انس را آفرید، هدفش آن بود که مورد پرستش آنها قرار بگیرد:

بهر این آوردشان یزدان برون/ ما خلقتُ الانسَ الّا یعبُدون. (2)

و البته قرار نبود که این پرستش، مختص گروه و زمانی خاص باشد. به زبان ساده تر، هدف از آفرینش آن است که همه ی مردم (انسان و اجنه) بوی خداپرستی بگیرند.

هدف حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) نیز از همان آغاز قیام، چیزی جز فتح جهان به دست اسلام نیست. خداوند نیز در حدیث لوح (3) چنین فرموده است:

«به وسیله ی [اولیائم] دینم را غلبه خواهم بخشید و کلمه ام را بالا خواهم برد و زمین را به وسیله ی آخرین آنها از دشمنانم پاک خواهم ساخت و آنها (یاران امام زمان (عج)) را صاحب شرق و غرب زمین خواهم کرد. تا آنکه دعوت من آشکار شود و همه ی مردم به یگانگی من اعتراف کنند...» (4)

آغاز فتح جهان، با دشواری های زیادی رو به روست. مخالفان و دشمنان بسیاری در مقابل امام، صف می کشند و البته همه نابود می شوند:

«آنها را می کشد تا فتنه از بین برود و دین تماماً برای خدا باشد.» (5)

امام محمد باقر (علیه السلام) در تأویل این آیه فرمودند: «آیین محمد (صلی الله علیه و آله) به هر نقطه ای که شب و روز می رسد، خواهد رسید و همانطور که خدا فرموده است دیگر نشانی از شرک بر روی زمین نخواهد ماند.»

البته باید بدانیم که کل جهان، با خونریزی فتح نمی شود، بلکه مردم با دیدن عدالت ورزی حضرت مهدی (عج) خودشان دروازه های شهرشان را به روی آن حضرت می گشایند و حاکمان زمان را از تخت به زیر می کشند.

در روایات آمده است که دین داران هر دینی – چه مسیحی، چه یهودی و دیگر ادیان الهی- به اسلام می گروند. البته ممکن است برخی از ادیان غیرالهی باقی بمانند، ولی از اهل کتاب، چیزی جز اسلام پذیرفته نمی شود. چرا که تا آن زمان حجت بر آنها تمام شده و به مقدار کافی، دلایل و قرائن مبتنی بر حقانیت اسلام دیده اند. این ملحق شدن، در زمان های مختلف اتفاق می افتد. مثلاً جمع زیادی از مسیحیان و یهودیان با فرود حضرت عیسی (علیه السلام) از آسمان، اسلام می آورند و برخی با دیدن معجزات حضرت مهدی (عج) ایمان می یابند. (6)

علاوه بر این، نام برخی شهرها در روایات ذکر شده و آمده است که حضرت صاحب الزمان (عج)، پا بر همان سرزمین هایی می گذارند که ذوالقرنین (7) پا گذاشت: «وقتی قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله) ظهور کند، خداوند دروازه های روم، چین، ترک، دیلم، سند، هند، کابل شاه و خزر را برای او خواهد گشود...» (8)

«بی شک دین محمد (صلی الله علیه و آله) به هر نقطه ای که شب و روز می رسد، خواهد رسید تا که شرکی بر زمین نماند و نیز، شهری نخواهد ماند جز آن که در آن بانگ لااله الّا الله و محمّد رسول الله، صبحگاه و شامگاه ندا می شود.» (9)

پی نوشت:

1. القندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص 507

2. ما خلقتُ الجنّ و الانسَ الّا لیعبدون (سوره ی مبارکه ی ذاریات، آیه ی 56)

3. حدیث لوح، حدیثی است که خداوند در هنگامه ی تولد امام حسین (ع) به حضرت زهرا (س) هدیه داد و در آن به نام اولیای خود، دوستان آنان و وقایع آینده ی جهان به تفصیل سخن گفته است. این لوح، اکنون نزد حضرت بقیة الله (عج) است.

4. صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و اتمام النعمه، نسخه ی خطی ابن حماد

5. انفال، آیه 39.

6. مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ص 243

7. ذوالقرنین از انبیای الهی بود که خداوند به حکومت او قدرت بخشید و سرزمین های بسیاری تحت حکومت ایشان بود.

8. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، صص 122 و 123

9. قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، همان.

بخش مهدویت تبیان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: